‘Ga je je huiswerk doen?’, vraagt moeder. ‘Ja, ik begin al’, zegt de jongen. De jongen verwacht het werk snel en met gemak te maken, want zo gaat het tot nu toe ook op school. Maar bij het nakijken valt het flink tegen: de helft is goed. De jongen is boos, teleurgesteld en flink gefrustreerd. ‘Ik kan dit niet! Ik ben gewoon stom!’, roept de jongen uit. En wat nu? De moeder wil uitleg geven……..maar dat gaat het ene oor in en het andere uit. De sfeer wordt er niet beter op.

Wat gebeurt er in deze situatie? Het kind gaat er vanuit, dat het huiswerk zo is gedaan. Tot nu toe gaat alles makkelijk op school. Maar hij heeft niet voor niets huiswerk gekregen. Er is een deel dat beter kan. Alleen het gevoel van leren kent hij niet. Leren kan een ongemakkelijk gevoel geven, want je gaat iets doen wat buiten je comfortzone ligt. Hij voelt weerstand, teleurstelling, boosheid als hij zijn fouten ziet. Of beter gezegd: zijn leerpunten. Dit is geen fijn gevoel. En dan is wel het laatste waar je op zit te wachten: een preek van je vader of moeder. Hoe goed bedoeld de informatie ook is.

De informatie is wel belangrijk. Alleen het moment waarop je die informatie vertelt, is zeker zo belangrijk. Timing. Hoe pak je het dan aan? We gaan verder met het voorbeeld.

Moeder ziet hoe boos haar kind is. Ze vraagt hem na een tijdje stilte: ‘Zou je het huiswerk van gisteren nog een keer willen maken?’. De jongen kijkt haar met ongeloof aan. ‘Ja, dat is makkelijk, dat ken ik uit mijn hoofd’, lacht de jongen. Hij gaat aan de slag. Als hij klaar is, vraagt de moeder: ‘Hoeveel had je gisteren goed?’. De jongen zegt: ‘de helft, 50%’. ‘En hoeveel heb je nu goed?”, vraagt de moeder. De jongens zegt met trots: ‘nu heb ik 90% goed’. “En wat gebeurt er, als je het nu nog één keer maakt?’, vraagt de moeder. De jongen lacht nog meer: ‘Dan heb ik alles goed’. ‘Oké, doe het maar’, daagt de moeder uit. En ja, het lukt de jongen om alles goed te maken. Hij geniet zichtbaar van dit succes. De moeder vraagt of hij wil weten hoe dit komt. De jongen wil dit nu graag weten. Na de uitleg vraagt de jongen: ‘Mag ik het huiswerk van vandaag ook nog twee keer doen?’. En nu lacht moeder ook.

Nu de jongen zich weer lekker voelt en zelf een succes ervaring heeft mogen opdoen, wil hij graag de informatie ontvangen. Nu wil hij wel weten waarom het is gelukt. Het onprettige gevoel heet dus ‘leren’ en het fijne gevoel komt weer terug als je ziet hoe je steeds beter wordt. Ook leert hij nu, dat het geheugen training nodig heeft. Net als het sterker maken van je spieren. Bovendien ervaart hij, dat hij uiteindelijk met slechts 3 oefenpogingen al 100% resultaat haalt. Daar mag je trots op zijn!