We zitten als gezin aan het avond eten. Een gesprek tussen de kinderen start. ‘Ik kan tot 10 tellen in het Engels’, zegt de oudste. ‘Ja, makkelijk, kan ik ook’, aldus de jongste. En ze tellen van 1 naar 10 in het Engels. Als het onderwerp is afgesloten, eten de kinderen door. ‘Weet jij hoe je eight schrijft?’ vraagt de oudste. En de jongste antwoord direct: ‘Ja, met mes en vork!’.
Geeft de jongste nu een fout antwoord? Vanuit mijn perspectief niet. Het is een mooi voorbeeld van het gebruik van de rechter hersenhelft: een creatief beeldend antwoord. De jongste hoort: EET (auditief) en ziet een beeld van MES & VORK (visueel). De oudste bedoelt natuurlijk het geschreven woord eight in het Engels.
Voor mij is dit een prima antwoord……..maar voor de oudste natuurlijk aanleiding om te lachen en het antwoord als fout te beoordelen. Met alle gevolgen van dien voor de jongste, die dacht een goed antwoord te geven.
Deze reacties geven gelegenheid om beide kinderen iets te leren: het leren van het schrijven van een woord en het leren dat een vraag meerdere antwoorden kan hebben door een creatief denkproces. Bovendien is het handig stil te staan bij het gevoel: fouten mogen maken.
Intelligentie of leren is meer dan het kunnen geven van een antwoord op een kennis-vraag. Het is ook jezelf ontwikkelen dat iets niet fout hoeft te zijn, maar ook anders kan zijn. En dan ontdek je, dat je daar heel veel aan kan hebben: je ontdekt meer leerstrategieën, je durft ook zelf meer ‘fouten’ te maken en zoekt de samenwerking op om deze meerwaarde te vinden.
Een waardevolle les: dat het soms niet fout is, maar wel anders. Inzichten die je ineens een stuk verder kunnen brengen in je leven: voor jezelf en in relatie met anderen.